Een aantal weken terug mocht ik Isabel fotograferen, een prachtig meisje. Tijdens de reportage werd Isabel gewogen en gemeten en zo kon zij tussendoor lekker even knuffelen met papa. Ook kreeg zij voor het eerst een rompertje aan, een bijzonder moment. Daarna heerlijk buidelen bij mama…
De bokshandschoenen die aan haar couveuse hingen vielen me meteen op, die heeft ze cadeau gekregen en staan symbool voor het “vechten” dat Isabel doet. En een vechtertje is ze zeker, mooi he?!
Lieve Isabel, je papa en mama zijn zo trots op je, dat straalt ervan af! Je doet het zo goed, nog even geduld en dan mag je hopelijk snel met ze mee naar huis.
De ouders:
In januari kwam voor ons het grote nieuws. We krijgen een kindje!. Na het eerste bezoek aan de verloskundige werd de uitgerekende datum op 28 september gezet. Op dat moment lijkt dat nog ontzettend ver weg. In de loop van de tijd zijn we gestart met alle voorbereidingen. Kinderkamer, kinderwagen, kleding enzovoorts. Wij wisten nog niet of het een jongetje of meisje zou gaan worden, en wilden dat ook niet weten.
De zwangerschap verliep voorspoedig. Tot we op vrijdag 17 juli ineens wakker werden terwijl mama in wording ontzettende pijn in haar onderrug had. Steeds om de paar minuten kwam de pijn terug. Dit was met 29 weken zwangerschap. Na wat wikken en wegen (het was 05:00 uur ’s morgens) besloten wij de verloskundige te bellen. Zij dacht eerst aan de nasleep van een blaasontsteking, maar besloot uiteindelijk toch langs te komen. Toen de verloskundige er was trok ze al snel de conclusie dat er 9 cm ontsluiting was en er met hoge spoed een ambulance moest komen.
Onze wereld stortte in… wij hadden er nog nooit over nagedacht dat een kindje zo vroeg geboren kon worden, en we waren dus meteen doodsbang dat ze het niet zou overleven. Met hoge spoed zijn wij naar het Wilhelmina Kinderziekenhuis gegaan. De verloskundige ging mee in de ambulance en papa in wording ging met eigen auto zo snel als mogelijk erachteraan.
In het ziekenhuis aangekomen stond er een fantastisch team van mensen klaar om ons op te vangen. De voetjes van onze dochter bungelden al naar buiten toen mama het ziekenhuis in werd gebracht (ja, het was een stuitligging). Papa kwam nog net op tijd binnengestormd om het hoofdje geboren te zien worden. We zagen dat het een meisje was, en waren dolgelukkig dat ze het tot nu toe had overleefd. We noemden haar Isabel. Meteen ging ze mee in de kundige handen van het volgende team dat voor haar klaarstond.
Isabel heeft anderhalve week op de NICU in het WKZ gelegen en werd daarna overgeplaatst naar de HighCare afdeling van het St. Antonius ziekenhuis te Nieuwegein. Het gaat steeds een stukje beter met haar, en op 18-08-15 mocht ze uit de couveuse en in een wiegje. Voorlopig zal ze nog in het ziekenhuis blijven, maar we kijken uit naar de dag dat ze mee naar huis mag!
Isabel is geboren op 17-07-15 met een geboortegewicht van 1470 gram. Op 18-08-15 was haar gewicht 2270 gram. Het gaat dus de goede kant op.
Het is niet in woorden uit te drukken wat een impact dit op ons heeft gehad en wij kunnen de mensen die ons allemaal geholpen en opgevangen hebben nooit genoeg bedanken.
Nancy, ontzettend bedankt voor de foto’s die je hebt gemaakt. Dit is echt een lichtpuntje in deze zware tijd geweest!
